Një mesazh nga një baba i harruar

Një mesazh nga një baba i harruar sic thote ai nga fëmijët në një azil Pleqsh. Ndërsa mbush 89 vjeç, jam ulur vetëm në një shtëpi pleqsh me një pjatë makaronash përpara. Nuk e di kush i ka gatuar dhe nuk e di nëse dikush do ta kujtojë ditëlindjen time. Kam tre fëmijë. Nuk i kam parë prej shumë kohësh. Më sollën këtu, duke thënë se ishte për të mirën time, por ndërsa ditët kalojnë, telefoni mbetet i heshtur. Asnjë telefonatë, asnjë vizitë.

Nuk jam i zemëruar—thjesht i trishtuar. I trishtuar sepse, pavarësisht sa shumë kohë ka kaluar, nuk kam reshtur kurrë së dashuri ata. I trishtuar sepse nuk kërkoj shumë—vetëm një përqafim, një fjalë të ngrohtë, një “Gëzuar Ditëlindjen, Baba.” Thjesht do të doja që dikush të më kujtonte. Në këtë moshë, jeton me kujtime dhe shpresë.

Dhe sot, shpresa ime është që ky mesazh të arrijë tek ata që kanë harruar rëndësinë e dashurisë dhe familjes—përpara se të jetë tepër vonë.  Për të gjithë baballarët dhe gjyshërit e lënë vetëm, ju jeni të dashur—edhe kur ndonjëherë askush nuk e thotë.

 “KORÇA BOOM”